Od pewnego czasu jestem na diecie przeciw zapalnej. Tak, więc w dzisiejszym poście dowiecie się co to jest za dieta, co można na niej jeść a czego unikać.
Co to jest dieta przeciwzapalna : Co jeść:

• kasze gruboziarniste
• razowe makarony 
• brązowy ryż 
• razowe pieczywo 
• płatki zbożowe 
• warzywa 
• owoce 
• ziemniaki 
• mleko i produkty mleczne

mięso i przetwory mięsne 

• ryby i przetwory rybne 
• jaja 
• oliwa z oliwek 
• dobrej jakości margaryny 
• nasiona roślin strączkowych i ich przetwory 
• orzechy i pestki nasion

Cukier i słodycze:  Napoje: Przyprawy i sosy:  Zupy:  Gotowe dania: Obróbka technologiczna potraw:  Czego unikać: Oprócz tego pani dietetyk zgodziła się na słodycze proteinowe i napoje 0, ale oczywiście wszystko w niewielkich ilościach. A oto mój przykładowy jadłospis: Na diecie jem 4 posiłki dziennie. Śniadanie:  Obiad:  Będąc na diecie przeciwzapalnej wcale się nie czuję jakbym była na diecie a chudnę. Jeśli mam być szczera to jest to moja najlepsza dieta jaką miałam do tej pory, natomiast jeśli chodzi o ruch to mam chodzić na około godzinne spacery, ale oczywiście chodzę na dalsze, ponieważ bardzo lubię chodzić i jest to mój jedyny wysiłek fizyczny jaki mogę wykonywać. 

Przez ostatni tydzień byłam na wakacjach w górach a dokładniej w mieście Ustroń. Oprócz zwiedzania tej miejscowość w, której mi się podobało wybrałam się również na małą wycieczkę do Wisły oraz Polskiego i Czeskiego Cieszyna. Jechałam również kolejką na Równicę. Podczas podróży słuchałam opowieści przewodnika na temat Ustronia z, której dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy na temat tego miasta. Tak naprawdę działo się w górach tak wiele, że pobyt w nich minął mi bardzo szybko. Jako pamiątkę przywiozłam ze sobą zdjęcia, które możecie zobaczyć poniżej:

Co tam u Was? W dzisiejszym poście postanowiłam, że napiszę o tym co się u mnie dzieje w ostatnim czasie. Tak, więc bez zbędnego rozpisywania się przechodzę do tematu postu.

Od dziecka mieszkam w Nowym Koninie. Tak, więc postanowiłam, że w dzisiejszym poście napiszę co mi się szczerze w tym mieście nie podoba.  Oprócz tego postanowiła, że napiszę między innymi co ciekawego można zobaczyć w samym Nowym Koninie jaki i jego okolicy. Za nim o tym napiszę to najpierw pokrótce napiszę coś na temat historii tego miasta. Konin leży w środkowej części Polski. Tak dawniej jak i dziś w bezpośrednim sąsiedztwie miasta znajduje się ważny węzeł komunikacyjny - łączący północ kraju z południem oraz wschodnią część z zachodnią. O tym, że zawsze przez Konin przebiegały ważne szlaki handlowe świadczy wznoszący się w centrum dawnego Konina słup drogowy z XII wieku, wyznaczający niegdyś połowę drogi między Kaliszem a Kruszwicą – leżącymi na dawnym Szlaku Bursztynowym. Najważniejszą osadą było Stare Miasto z romańskim kościołem parafialnym. To ono dało początek Koninowi lokowanemu na prawie magdeburskim, na wzór Kalisza, około 1283 roku. Odtąd Konin położony na wyspie, w korycie Warty, był grodem strzegącym brodu na rzece. Los Konina był odbiciem historii kraju - począwszy od 1331 roku, kiedy to Krzyżacy doszczętnie zniszczyli je. Odbudowane przez króla Kazimierza Wielkiego (1333-1370) i otoczone murem - wraz z dwoma bramami: Kaliską i Toruńską - strzegło przepraw na szlaku wiodącym do innych miast. Konin stał się siedzibą powiatu sądowego, a koniński zamek siedzibą starosty oraz centrum administracyjnym i gospodarczym najbliższej okolicy. W następnych stuleciach w mieście prężnie rozwijało się rzemiosło, które świadczyło o jego ekonomicznej kondycji. Już wtedy Konin był ważnym ośrodkiem kultury i nowych prądów religijnych, a także medycyny. Na przełomie XVI i XVII w. działali tu dwaj wybitni doktorzy po studiach w Padwie: fundator najstarszych w Polsce katedr anatomii i botaniki lekarskiej Uniwersytetu Krakowskiego - Jan Zemełka oraz Kacper Blewski. Pomyślny rozwój Konina został zahamowany w XVII stuleciu. W 1628 roku wybuchła trwająca trzy lata epidemia, która zdziesiątkowała ludność. Klęski tego okresu pogłębiły „potop szwedzki”, pożary i kolejne epidemie. Po upadku Księstwa Warszawskiego Konin znalazł się w granicach Królestwa Kongresowego. Powstanie styczniowe (1863) przebiegło tu w szczególnie ostrej, krwawej formie, znaczone licznymi bitwami i represjami. Po okresie Królestwa Kongresowego miasto na długie lata przestało być centrum regionu. Odzyskanie niepodległości w 1918 r. nie przyniosło oczekiwanej poprawy sytuacji gospodarczej. Nie było wodociągów i kanalizacji, a mieszkańcy boleśnie odczuli skutki kryzysów ekonomicznych z przełomu lat dwudziestych i trzydziestych. Ożywienie przyniosło dopiero otwarcie linii kolejowej łączącej Poznań z Warszawą i budowa Kanału Ślesińskiego, łączącego Wartę z jeziorem Gopło. W czasie II wojny światowej Konin znalazł się na obszarze ziem włączonych do III Rzeszy, w ramach tzw. Kraju Warty. Jednocześnie został siedzibą hitlerowskich władz powiatowych. W okolicznych lasach hitlerowcy dokonali masowych mordów ludności polskiej wyznania starozakonnego. Po drugiej wojnie światowej, lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte przyniosły gwałtowny proces uprzemysłowienia, co zmieniło oblicze rolniczego dotychczas regionu. W 1950 roku Konin liczył 12.145 mieszkańców, w 10 lat później - 17.638, w 1970 roku - 40.744. Natomiast w roku 1998 miasto zamieszkiwało już ponad 83,5 tys. osób. Tak gwałtowny przyrost ludności spowodował również szybki rozwój przestrzenny Konina. Miasto wchłaniało kolejne podmiejskie wsie, coraz bardziej oddalone od historycznego centrum. Powierzchnia miasta wynosi obecnie 82 km2. Przyjęta w latach pięćdziesiątych koncepcja urbanistyczna doprowadziła do powstania dwóch odrębnych części miasta, rozdzielonych niezabudowaną przestrzenią okolicy Warty. Konin pozostaje ważnym centrum administracyjnym, będąc od 1975 roku stolicą województwa, a od 1 stycznia 1999 r., po wejściu w życie reformy samorządowej miasto tracąc status wojewódzki, zostało siedzibą powiatu grodzkiego oraz stolicą powiatu ziemskiego. Jest nadal ośrodkiem dynamicznie kształtującego się życia politycznego i społecznego dla całego obszaru Wschodniej Wielkopolski oraz województwa wielkopolskiego.

Dzisiaj przychodzę do Was z małym apdejtem jeśli chodzi o poprzedni post. A mianowicie chodzi o to, że zapomniałam wstawić w nim poprzedniego opakowania tuszu do rzęs z marki Max & More. Oprócz tego postanowiłam, że sprawdzę czy zmienił się jego skład oraz czy na przestrzeni lat zmieniła się jego cena. Moje zdanie na temat tych pudełek jest takie, że postanowili je zmienić, ponieważ chcieli być bardziej ekologiczni, ale co z tego jak sam pojemnik z tuszem jest plastikowy, więc dla mnie nie ma to najmniejszego sensu. Oprócz tego zauważyłam też, że różnią się odcienie buteleczek. Jeśli natomiast chodzi o jego skład to na przestrzeni lat się on nie zmienił. Na dowód tego poniżej macie zdjęcia z obu opakowań: Jeszcze raz Wam go polecam, ponieważ jest to świetny tusz w bardzo przystępnej cenie. Możecie go kupić tylko i wyłącznie w sklepach Action. Szczerze mówiąc zastanawiałam się czy pisać post na ten temat, ale postanowiłam zrobić mały apdejt, bo może to być mały szczegół w recenzji, ale dla niektórych jest on ważny a tak poza tym zrobiłam to też dla uspokojenia własnego sumienia.