Moje ulubione seriale z dzieciństwa

Hej !

W dzisiejszym poście postanowiłam, że napiszę coś o moich ulubionych serialach z dzieciństwa.

Świat według Kiepskich 

Świat według Kiepskich – polski serial komediowy (sitcom) w reżyserii Okiła Khamidowa, a następnie Patricka Yoki, produkowany przez ATM dla telewizji Polsat, wymyślony w 1997 przez Aleksandra Sobiszewskiego, Janusza Sadzę, Igora Nurczyńskiego i Romana Regę. Pierwsze 3 odcinki powstały zimą na przełomie 1998 i 1999 roku. Serial jest emitowany od 16 marca 1999 (drugi, po telenoweli Klan, najdłużej nadawany polski serial). Piętnuje on różne wady (lenistwo, egoizm) oraz stereotypowy model życia polskiej rodziny, posługując się prostym humorem i zabawnym językiem bohaterów. Zarówno premierowe odcinki, jak i powtórki gromadzą przed telewizorami 2,5–3 mln widzów. Serial realizowany był dawniej we Wrocławiu. Obecnie studio nagraniowe znajduje się w Bielanach Wrocławskich. Fabuła: Serial opowiada o perypetiach życiowych rodziny Kiepskich i ich sąsiadów, mieszkających w starej kamienicy we Wrocławiu, na osiedlu Kosmonautów, przy ulicy Ćwiartki 3/4. Bohaterowie starają się zdobyć pieniądze najmniejszym nakładem sił tak, żeby się nie wysilać (w języku Kiepskich „zarobić, a się nie narobić”). Głowa rodziny Kiepskich, Ferdynand, to leniwy mężczyzna w średnim wieku, który za wszelką cenę unika każdej pracy, a jego ulubionym zajęciem jest oglądanie telewizji (zwłaszcza piłki nożnej) i picie alkoholu (w szczególności piwa i wódki). Córka Ferdynanda, Mariola, to próżna dziewczyna, która chce się koniecznie podobać wszystkim chłopcom. Syn Ferdka, Walduś dzieli z ojcem zamiłowanie do piwa, interesuje się kulturystyką. Całą rodzinę utrzymuje ciężko pracująca Halinka. Oprócz nich w domu mieszka także babka Rozalia, matka Haliny, która często wchodzi w konflikty z Ferdkiem, nazywa go „kanalią”. Babka jest wierzącą kobietą (jej pobożność bywała czasami trochę fałszywa, ponieważ gdy szła na pielgrzymkę, to modliła się o to, żeby zięć wyłysiał), lubiła kreskówki, a w szczególności Koziołka Matołka. Postać babki Rozalii zmarła w 2007 roku. Obok Kiepskich mieszka Marian Paździoch z żoną Heleną. Paździoch handluje bielizną na bazarze. Jest wyjątkowo sprytny, więc próbuje nabierać na swoje podstępy niczego nie podejrzewających sąsiadów. Z wzajemnością nie przepada za Ferdynandem, zawsze spiera się z nim, kto pierwszy skorzysta ze wspólnej ubikacji. Trzeci sąsiad Kiepskich to Arnold Boczek, pracownik miejscowej rzeźni. Bardzo naiwny, zawsze nabiera się na podstępy Paździocha. Nielubiany za to, że korzysta z toalety na nie swoim piętrze. Kolejnym, ale rzadko pojawiającym się sąsiadem jest Borysek, niezwykle rześki i krzepki emeryt, erotoman, lubiący czytać pisma pornograficzne, a także zagorzały katolik. Mieszkańców kamienicy odwiedza często listonosz Edzio, znany jest ze swoich limeryków, które wygłasza na temat bieżącej sytuacji życiowej mieszkańców kamienicy. W późniejszych odcinkach pojawiają się też inne postaci: Jolasia – żona Waldka, którą poznał podczas pobytu w USA. Jest kobietą chciwą, łasą na pieniądze, zaradną i rezolutną. Trzyma Waldka pod pantoflem. Grażynka to koleżanka Haliny z pracy. Andrzej Kozłowski jest prezesem spółdzielni mieszkaniowej oraz przewodniczącym rady mieszkańców osiedla. Mieszka w innej kamienicy razem z żoną. Kazimierz Badura to bezdomny znajomy Ferdynanda mieszkający na złomie. Malinowska jest pyskatą ekspedientką w sklepie U Stasia, a Tadeusz Kopciński – niesympatycznym emerytem. Serial, poprzez dwuznaczne naiwności i surrealizm późniejszych odcinków, zdobył pewną popularność poza pierwotnym odbiorcą docelowym[potrzebny przypis]. Ferdek z synem i sąsiadami piją piwo marki Mocny Full.

Zbuntowany Anioł: 

Zbuntowany anioł (Muñeca brava) – telenowela argentyńska; premierowo emitowana w Polsce przez Polsat od 29 maja 2000 do 29 maja 2001, wielokrotnie powtarzana w innych stacjach telewizyjnych.
Fabuła:
Główną bohaterką serialu jest Milagros – zwana pieszczotliwie Mili lub Cholito – młoda, śliczna i szalenie żywiołowa dziewczyna, mieszkająca w Buenos Aires. Dzieciństwo spędziła w sierocińcu. Jej matka zmarła przy porodzie. Pozostawiła córce medalik z wizerunkiem Matki Boskiej. Kiedy Milagros kończy 18 lat zostaje zatrudniona w bogatej rodzinie Di Carlo jako służąca. Po pewnym czasie okazuje się, że Federico – głowa rodziny Di Carlo jest ojcem Milagros. Przed laty był zakochany w Rosario, która była służącą w domu jego ojca. Niestety Federico musiał poślubić dziedziczkę fortuny – Luizę, zostawiając tym samym swoją miłość. O wszystkim wiedzieli tylko Federico i ojciec Manuel. Federico ma zamiar zostać deputowanym, i ze względu na to nie przyznaje się do swojej córki, gdyż jest zdania, że to mogłoby zniszczyć jego karierę polityczną. Opiekunką Milagros staje się matka Federica – Angelica. Poszukuje ona swojego wnuka, okazuje się, że ma nie wnuka a wnuczkę Milagros. Angelica bardzo przywiązuje się do dziewczyny. Milagros zakochuje się w Ivie, synie swojego pracodawcy, pojawia się więc wątek możliwego kazirodztwa w przypadku związku głównych bohaterów. Ostatecznie okazuje się jednak, że Ivo jest owocem romansu matki i nie jest biologicznym synem Federica. Zarówno Ivo, jak i Milagros szukają spełnienia w związkach z innymi, ale ostatecznie uczucie, które ich łączy okazuje się najsilniejsze i pokonuje wszelkie przeciwności.

MacGyver: 

MacGyver – amerykański serial telewizyjny, przedstawiający przygody bardzo uzdolnionego eks-agenta służb specjalnych. Serial został wymyślony przez Lee Davida Zlotoffa, a wyprodukowany przez Henry’ego Winklera. MacGyver był wyświetlany w telewizji ABC od 29 września 1985 do 21 maja 1992. W Polsce po raz pierwszy pokazywano go w TVP1 od 3 sierpnia 1991[2] do 27 marca 1993[3] - (15 odcinków pierwszego sezonu), potem od wiosny 1993 w stacjach skupionych w sieci Polonia 1, gdzie wyemitowano wszystkie odcinki. Powtórnie emitowany w Polsacie, a w ostatnich latach w TV Puls, TVS i ponownie w TVP1. Od 1 listopada 2016 serial jest nadawany w ATM Rozrywka[4]. Serial kręcony był głównie w Vancouver w Kanadzie. Uzupełnieniem serialu są dwa filmy pełnometrażowe z 1994. Jedną z cech serialu jest to, że niektóre odcinki są oparte na różnego rodzaju filmach przygodowych i sensacyjnych – MacGyver mierzy się z takimi samymi problemami, ale jego rozwiązania są odmienne od tego, co zrobili bohaterowie danego filmu. Cechy charakterystyczne MacGyvera to jego rozległa interdyscyplinarna wiedza oraz umiejętność niestandardowego wykorzystania przedmiotów codziennego użytku (np. szwajcarski nóż oficerski i srebrną taśmę klejącą) i związków chemicznych znajdujących się w artykułach domowych, warsztatach i magazynach. Wiedza i szczęśliwe zbiegi okoliczności pozwalają mu uciec czy pokonać wszelkich wrogów. Umiejętność budowania różnych urządzeń „z niczego” zwana jest MacGyveryzmem. W języku angielskim powstał nawet czasownik to MacGyver, oznaczający „naprawić”, „rozwiązać” czy „wymyślić”.

Sabrina nastoletnia czarownica:

Sabrina, nastoletnia czarownica – amerykański serial telewizyjny (sitcom dla młodzieży), emitowany w latach 1996-2003 przez stację ABC. Bohaterką projektu jest Sabrina Spellman, nastolatka, która pewnego dnia dowiaduje się od wychowujących ją ciotek, że jest półśmiertelniczką-półczarownicą. W tytułowej roli obsadzono aktorkę Melissę Joan Hart. Na fali popularności serialu powstały filmy fabularne o przygodach Sabriny. Powstały trzy filmy fabularne o przygodach Sabriny: Sabrina, nastoletnia czarownica (1996) Sabrina jedzie do Rzymu (1998) Sabrina – Podwodna przygoda (1999) Były to filmy telewizyjne, wyprodukowane i wyemitowane przez stację ABC.

Strażnik Teksasu:

Strażnik Teksasu (Walker, Texas Ranger) – amerykański serial telewizyjny produkowany w latach 1993-2001. Emitowany był w USA przez CBS, a w Polsce przez Polsat, TV 4, TV 6, Universal Channel oraz TVS. Tytułową rolę w serialu grał Chuck Norris jako Cordell Walker, a towarzyszyli mu Clarence Gilyard Jr. oraz Sheree J. Wilson.
Fabuła i Rekwizyty filmowe:
Cordell Walker jest stróżem amerykańskiego prawa. Cechuje go sprawiedliwość i wierność, która jest doceniania wśród okolicznych mieszkańców. Walker opiera się na instynkcie oraz doświadczeniu wynikających z tradycji amerykańskiej. Pomagają mu James Trivette, C.D. Parker oraz Alex Cahill. Auto Walkera: Dodge Ram Rewolwer Walkera: Ruger GP-100

Xena: Wojownicza księżniczka

Xena: Wojownicza księżniczka (ang. Xena: Warrior Princess) – serial fantasy produkcji amerykańsko-nowozelandzkiej. Xena to imię głównej bohaterki serialu granej przez Lucy Lawless. Zdjęcia kręconego na terenie Nowej Zelandii w latach 1995-2001. W latach 2003- 2005 serial emitowany był w TV4, a w 2013 roku w TV PULS. Postać Xeny po raz pierwszy pojawiła się w serialu Herkules (ang. Hercules: The Legendary Journeys). Ponieważ postać ta spodobała się widzom, producenci zdecydowali się nakręcić spin off z Xeną w roli głównej.
Opis fabuły:
Xena to wojowniczka, która po długiej "karierze" zabijaki, pirata i herszta opowiada się po stronie dobra. Rozpoczyna walkę ze złem, które poprzednio było jej codziennością. Staje się postacią pozytywną. Na swej nowej drodze przypadkiem trafia do Potadei, mieściny napadniętej przez jej byłą armię. Staje w obronie mieszkańców. Tam też poznaje młodą dziewczynę – Gabrielę (Renée O’Connor), marzycielkę, dobrą duszę, która pchana ciekawością świata i zafascynowana Xeną, porzuca dom, narzeczonego i rodzinę, aby wyruszyć za wojowniczką. Początkowo sceptyczna Xena decyduje się otworzyć przed Gabrielą – pojawia się nić przyjaźni... Podróżują, spotykają różnych paskudnych oprychów (początkowo dość płaskich filmowo. Później problemy i przeciwnicy nabierają kolorytu – dalsze sezony serialu). Fascynacja Gabrieli przeplata się ze skrywaną sympatią ze strony Xeny. Wzajemna troska obu bohaterek daje początek pięknej przyjaźni dwóch całkowicie różnych natur. Gabriela traci stopniowo złudzenia o idealnym świecie, Xena zaś zaczyna wierzyć w możliwość istnienia dobra, które może podarować przyjaciel, bliska osoba. Uczy się, by nie traktować całego świata jako pola bitwy. Przygody, podróże, sceny walk, pogonie stanowiące znaczną część treści serialu, okazują się być tłem do pokazania pięknej przyjaźni, silniejszej niż śmierć. Wraz z rozwojem serialu bohaterki ewoluują, Gabriela po traumatycznych wydarzeniach, utracie córki, konflikcie z Xeną, który o mały włos nie zakończył się tragicznie, wstępuje na drogę wojownika. Początkowo na swej nowej drodze posługuje się kosturem, później zmienia go na sai, noszone w cholewach butów. Wyposażenie Xeny to nieodłączny chakram – obręcz o niezwykłych zdolnościach, którą umiała posługiwać się niemal jedynie Xena. W jej ręce "round killing thing" (z ang. "okrągły, morderczy przedmiot") stanowił śmiertelną broń. Ponadto miecz, sztylety oraz pejcz wykorzystywane zamiennie z patelnią – w braku innych narzędzi mordu. W ostatniej części Xena sięga też po miecz samurajski – katanę. Tu należy dodać dwa słowa – Livia (Adrienne Wilkinson) i Callisto (Hudson Leick) – dwie postacie, które poza Xeną potrafiły władać chakramem. Livia – początkowe imię córki Xeny. Callisto – czarny charakter serialu, niezbyt zrównoważona wojowniczka dorównująca Xenie kunsztem, ogarnięta chorobliwą pasją mordowania, polująca na Xenę i jej przyjaciół. Postać tragiczna, posiadająca jednak wielki swoisty urok. Motywy Callisto sięgają ciemnej przeszłości Xeny, którą Callisto oskarżała o wymordowanie jej rodziny – 10 lat przed historią przedstawioną w serialu. Xena często stosuje również pinch (z ang. "uścisk", "przygniatać") – częściowe lub całkowite odcięcie krwi do mózgu w wyniku uderzenia w tętnice szyjną. Przeciwnik potraktowany pinchem miał 30 sekund na poinformowanie Xeny o tym czego chciała się od niego dowiedzieć. Jeśli też w tym czasie Xena odblokowała mu krążenie krwi, przeżywał, jeśli nie – umierał. Gabriela staje się rodzajem motywacji Xeny, zauroczonej jej idealizmem. Mimo że Xena w kwestii widocznych umiejętności niewiele się rozwija – wszak jest wojownikiem niemal doskonałym – kształtuje się jako osoba i z biegiem czasu ponownie uczłowiecza się. W 5 sezonie pojawia się postać córki Xeny, którą bohaterki spotykają po 25 latach śpiączki. Livia/Eve po swoje matce odziedziczyła zdolności wojownika, również trafiła na ciemną stronę. Po przemianie dokonanej przy wydatnej pomocy mamy i Gabrieli, Eve również przechodzi na jasną stronę, acz popada dość szybko w skrajność. Wplątane w przygody motywy biblijne oraz zagłady olimpijskich bogów (których Xena dość pracowicie wyrzyna jako obrońca posłańca (posłaniec – Eve), posiadając ponadnaturalną moc uśmiercania greckiego panteonu. Z rzezi żywi wychodzą Ares (od zawsze zakochany w wojowniczej księżniczce) oraz Afrodyta. Xenie przyświeca motto – 'for greater good' (z ang. "dla większego dobra") – idei poświęcenia dla wyższego dobra, którą to maksymę przytacza przeważnie w sytuacjach beznadziejnych, z których cudem wychodzi w miarę cała (poza tymi gdy ginie). Ideą tą nasiąka też Gabriela, dla której staje się ona pewnym wyznacznikiem działania. Xena przez całą swą wędrówkę stara się odkupić swoje grzechy przeszłości ("Sins of past" – tytuł pierwszego odcinka, pierwszego sezonu). Koło odkupienia zatacza pełnię w ostatnim dwuczęściowym odcinku, szóstego sezonu: 'Friend in need', który też został wydany w postaci osobnej produkcji kinowej. Na końcu umiejętność pinchu oraz władania chakramem otrzymuje też Gabriela.

Herkules:

Herkules (ang. Hercules: The Legendary Journeys) – amerykańsko-nowozelandzki serial fantasy emitowany w latach 1995-1999. Serial bardzo luźno nawiązuje do postaci herosa Herkulesa (Heraklesa) z mitologii grecko-rzymskiej. W roli głównej wystąpił Kevin Sorbo. W latach 2003-2005 emitowany w TV4, a w wakacje 2012 roku I sezon i pierwsze 9 odcinków II sezonu wyemitowała TVP2. Od 2 stycznia 2014 do 7 lutego i od 24 do 28 lutego 2014 roku serial ponownie od 1 odcinka emitowany był w TVP2 od poniedziałku do piątku o 17.05. Wyemitowano 28 odcinków. Kolejne odcinki emitowane były od 2 lipca 2014 roku w TVP2.

(Źródło: Wikipedia oraz Google)

A Wy jakie seriale lubiliście golądać w dzieciństwie?

Pozdrawia i do następnego napisania :* papa !